Assalamualaikum.
Dalam sejarah perkembangan linguistik moden, kita dapat lihat beberapa orang tokoh yang menyumbang kepada pemodenan ilmu linguistik pada masa itu, sekali gus mempengaruhi ilmu kajian linguistik pada hari ini. Oleh itu, selain daripada Ferdinand de Saussure dan Edward Sapir, seorang lagi ahli linguistik Amerika yang menyumbang dalam pemodenan ini, iaitu Leonard Bloomfield.
Dalam sejarah perkembangan linguistik moden, kita dapat lihat beberapa orang tokoh yang menyumbang kepada pemodenan ilmu linguistik pada masa itu, sekali gus mempengaruhi ilmu kajian linguistik pada hari ini. Oleh itu, selain daripada Ferdinand de Saussure dan Edward Sapir, seorang lagi ahli linguistik Amerika yang menyumbang dalam pemodenan ini, iaitu Leonard Bloomfield.
Leornard Bloomfield.
Leonard Bloomfield (1887 – 1949) merupakan
salah seorang ahli linguistik struktural yang terkenal di Amerika Syarikat pada
zamannya. Dalam pengkajian bahasa, Bloomfiled menggunakan konsep Ferdinand de
Saussure sebagai asas pengkajian, iaitu dalam struktur bahasa. Beliau turut
meneliti dua kejadian sejarah di Amerika, sehingga mencetuskan pemesatan
perkembangan aliran struktural. Hashim Hj. Musa (1994) menyatakan, kajian
sejarah yang dilakukan oleh Bloomfield ialah berkenaan wujudnya bahasa-bahasa
orang asli di Amerika Syarikat yang begitu banyak dan pelbagai serta kegiatan
penaklukan dan peperangan yang mengakibatkan kehilangan bahasa-bahasa tersebut
ekoran kematian penutur-penutur jati bahasa itu.
Selain menjadi
seorang ahli linguistik, Bloomfield juga terkenal dengan teori behaviorisme
yang berakar daripada pemikiran Plato yang percaya bahawa proses bahasa ini
berpunca daripada proses peniruan atau mimetic.
Setiap perkataan yang dilafazkan pasti mempunyai struktur. Sebagai contoh,
sekiranya seseorang individu itu menyebut rumah, strukturnya mesti rumah, bukan
hamur atau maruh. Beliau lebih mengutamakan bahasa lisan sebagai objek kajian
dan menyebabkan wujudnya Linguistik Deskriptif. Berkenaan bahasa dan struktur,
Bloomfield mengetengahkan kaedah penganalisisan struktur ayat yang perlu
ditentukan, iaitu kaedah pemenggalan berstruktur. Contohnya:
Diselesaikan
|
||
di
|
selesai
|
kan
|
Kata Sendi Nama
|
Kata Kerja
|
Kata Sendi Nama
|
Kaedah Pemenggalan Berstruktur
Menurut Bloomfield, bahasa merupakan sejumlah
isyarat yang berupa unsur-unsur vokal. Hasil daripada analisis yang dilakukan
pada bahasa adalah sama dan menemui hakikat bahawa hubungan bahagian bermula
daripada fonem, morfem, kata, frasa dan seterusnya ayat. Hal ini juga dikenali
sebagai Linguistik Taksonomi kerana mengkaji bahagian-bahagian bahasa dengan
terperinci.
Pendekatan yang diambil oleh
Bloomfield dalam asas kajian linguistik struktural bermula daripada perakaman
bunyi-bunyi bahasa. Kemudian, berlakunya pengenalpastian bunyi-bunyi kepada
bentuk-bentuk distingtif atau fonem berdasarkan rumus fonemik. Seterusnya,
penelitian terhadap penyusunan fonem-fonem dan pencantuman yang membentuk unit-unti
terkecil yang mempunyai makna. Pada tahap ini, proses ini membentuk morfem sama
ada morfem tersebut bebas atau tidak bebas. Penelitian morfem-morfem yang dapat
membentuk unit terkecil yang bebas boleh menjadi unsur atau komponen kepada
ayat, iaitu perkataan. Dalam hal ini peraturan yang mengawal pembentukan morfem
dan perkataan ialah rumus morfemik. Kemudian, penyusunan dan pencantuman
perkataan-perkataan diteliti berdasarkan peraturan yang dikenali sebagai rumus
sintaksis untuk membentuk ayat dan bahagian-bahagiannya, iaitu frasa dan
klausa. Dalam hal ini, hubungan antara anggota binaan sintaksis dilihat dari
segi hubungan yang terdekat. Menurut Bloomfield, hubungan antara komponen
binaan ayat tersebut boleh ditimbulkan daripada tahap yang paling rendah, iaitu
satu hubungan yang paling rapat pada peringkat frasa yang paling kecil dan
meningkat secara hieraki kepada hubungan kategori frasa dan klausa, dan sekali
gus menjadi sebuah ayat yang lengkap dan tersusun.
Sumber:
Arbak Othman, (1983). Permulaan
Ilmu Linguistik: Satu Pengenalan Konsep Bidang Kajian Secara Teoritis.
Subang Jaya: Penerbitan Sarjana Sdn. Bhd.
Che Ibrahim Salleh, (2007). Pengantar Linguistik Am. Serdang: Pusat Pendidikan Luar, Universiti
Putra Malaysia.
Hashim Hj. Musa, (1994). Pengantar Falsafah Bahasa. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
Zulkifley Hamid, Ramli Md. Salleh, Rahim Aman, (2007). Linguistik Melayu. Bangi: Penerbit Universiti Kebangsaan Malaysia.
Zulkifley Hamid, Ramli Md. Salleh, Rahim Aman, (2007). Linguistik Melayu. Bangi: Penerbit Universiti Kebangsaan Malaysia.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan